تأثیر‌30 ساعت بی‌خوابی بر فاکتورهای آمادگی جسمانی وابسته به مهارت حرکتی در مردان فعال دانشگاهی

مقدمه: خواب یک فرآیند مهم فیزیولوژیک است که اثرات عمیقی بر سلامت روحی و جسمی افراد می‌گذارد. هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر 30 ساعت بی‌خوابی بر فاکتورهای آمادگی جسمانی وابسته به مهارت حرکتی شامل سرعت، توان، تعادل، چابکی، زمان عکس‌العمل دیداری و هماهنگی عصبی عضلانی مردان فعال دانشگاهی بود. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی و از طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون استفاده شد. 32 مرد فعال دانشگاه تبریز (سن 1±22 سال، قد 06/0±78/1 متر، وزن 3/7±4/72 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 4/0±7/22) به طور تصادفی به دو گروه 16 نفری (کنترل و بی‌خواب) تقسیم شدند. پس از اینکه در روز اول در ساعت 12:00 ظهر آزمون‌های آمادگی جسمانی از هر دو گروه به‌‌عمل آمد، آزمودنی‌ها سه روز استراحت کردند و از ساعت 6:00 صبح روز چهارم تا ساعت 12:00روز بعد گروه آزمایش دوره‌ی بی‌خوابی را سپری کرد. سپس در ساعت 12:00 ظهر روز پنجم تمامی آزمون‌های آمادگی جسمانی دوباره از دو گروه به‌عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزار SPSS17 و آزمون t همبسته استفاده شد. یافته‌ها: 30 ساعت بی‌خوابی افزایش معنی‌داری را در زمان آزمون دو 36 متر سرعت، زمان چابکی و زمان عکس‌العمل (05/0P